1 కొరింథీయులకు 9:24-27 ప్రకారం, అపొస్తలుడు పౌలు క్రైస్తవుల జీవితాన్ని ఒక రేసుతో పోలుస్తున్నాడు. ఆయన చెబుతున్నది కేవలం పరలోకపు బహుమతి కోసం శ్రమించమన్నది మాత్రమే కాదు, గెలిచేలా శ్రమించమని, అనాగరికంగా కాకుండా లక్ష్యంతో జీవించమని హితబోధిస్తున్నారు.
ఈ వాక్యాన్ని చదినప్పుడు నేను కొన్ని విషయాలను చింతిస్తాను:
-
లక్ష్యం స్పష్టంగా ఉండాలి – ఒక రన్నర్కు తన race ముగింపు గమ్యం స్పష్టంగా ఉన్నట్టే, ఒక క్రైస్తవునికీ తన ఆధ్యాత్మిక ప్రయాణం ఎటువైపుకు సాగాలో స్పష్టత ఉండాలి. మన జీవిత ప్రయాణంలో దేవుని రాజ్యం మనకు ప్రథానమైన లక్ష్యం కావాలి.
-
శ్రమ, క్రమశిక్షణ అవసరం – రన్నర్ రోజువారీ కఠిన సాధనతో తన శరీరాన్ని శిక్షిస్తాడు. అలాగే, ఆధ్యాత్మిక జీవితం విజయవంతం కావాలంటే ప్రార్థన, వాక్య అధ్యయనం, మరియు పవిత్రతలో నడిచేలా నిరంతర ప్రయత్నం చేయాలి.
-
తాత్కాలిక బహుమతులకు ఆశపడకూడదు – ప్రపంచ బహుమతులు క్షణికమే. కానీ, దేవుడు ఇచ్చే బహుమతి నిత్యమైనది. మన కృషి దేవుని రాజ్యంలో శాశ్వతమైన ఫలితాలను ఇస్తుందని తెలుసుకోవాలి.
-
నా ప్రవర్తనను పరీక్షించుకోవాలి – "నేను ఇతరులను బోధించి, తానేనా తిరస్కరింపబడకూడదు" అని పౌలు అంటున్నాడు. అంటే, మనం చెప్పే మాటలు, చేసే పనులు మన స్వంత జీవితం ద్వారా నడిపించబడాలి.
నా వ్యక్తిగత పరిశీలన
ఈ వాక్యం నాకు నిత్యం ఆత్మపరిశీలన చేయాల్సిన అవసరాన్ని గుర్తుచేస్తుంది. నేను నిజంగా దేవుని ఉద్దేశం ప్రకారం పరుగెడుతున్నానా? నాతో పాటు ఉన్నవారిని కూడా ప్రేరేపిస్తున్నానా? నా పరలోక ప్రయాణం కోసం రోజువారీ క్రమశిక్షణ పాటిస్తున్నానా?
Comments
Post a Comment